Deurbelwachttijd

Deurbelwachttijd

Je staat voor een deur en drukt op de bel. Dan begint de deurbelwachttijd. Jij staat buiten, de ander is binnen, als het goed is. Misschien is de ander niet thuis, of in de tuin, of op zolder, of op de wc, of in de douche, of in bed, in slaap, of rollebollend met een ander, of de ander luistert muziek en hoort de deurbel niet. Dan kun je lang wachten. Het is een onzeker bestaan tijdens de deurbelwachttijd en de spanning kan soms flink oplopen. Dat hangt ook af van de verwachting. Heb je iemand lang niet gezien, kom je voor een verjaardagsfeest, bezoek je onverwacht een geliefde, of kom je voor een collecte voor een goed doel en heb je geen idee wie je straks in de deuropening zult aantreffen. Iemand die aardig is, of iemand die boos is, omdat je stoort bij iets belangrijks. De deurbelwachttijd is de stilte voor de storm. Vooral als je een lange en drukke reistijd erop hebt zitten. Dan kun je even tot rust komen, je gedachten verzetten, in het glas van een raam snel nog een haarlok gladstrijken, even om je heen kijken wat er allemaal nog in de straat gebeurt, hoe de planten erbij staan, in de tuin of binnen op de vensterbank. En als het dan heel lang duurt, dat je gaat vermoeden dat iemand niet thuis is. Moet ik nog een keer bellen? Of kom ik dan opdringerig over? Had ik soms harder moeten drukken op het knopje? Zal ik even via de telefoon bellen of appen dat ik voor de deur sta te wachten? En dat je dan toch nog in de verte iets hoort stommelen. Dat je weet, ah, eindelijk, er komt iemand aan, speciaal voor jou. De deurbelwachttijd heeft een duidelijke tijdelijke begrenzing, van het moment dat je op de deurbel drukt, tot de apotheose van het open zwaaien van de deur. Maar als de ander niet thuis is, of niet open doet, dan heeft de deurbelwachttijd een onbevredigend eind, of juist geen eind. Blijf je nog langer wachten? Voor niks. Of loop je het risico, dat als je nu weg loopt, de ander de deur open doet als je net uit zicht verdwenen bent. Is het erg als je voor niets hebt gewacht. Is dit echt verloren tijd? Je moet opeens andere plannen maken. Ga ik terug naar huis, ga ik bij iemand anders langs, de stad in, in een café gaan wachten en het later nog eens proberen, om er dan achter te komen dat de ander in slaap was gevallen en de bel niet gehoord heeft. Of was het soms een andere dag dat je had afgesproken? Dat je niet alleen voor niets bent gekomen, maar dat het ook nog je eigen domme schuld is. Soms weet je het niet meer. In de agenda staat het goed, of heb ik het verkeerd in de agenda gezet? De verkeerde week. Als je er dan iets over gaat zeggen, een beetje verontwaardigd om er dan achter te komen dat het je eigen domme schuld was en dat je geen enkel recht had om boos te worden, behalve op jezelf. Toch nog maar eens bellen, misschien is de ander gewoon thuis. Of heb je soms bij de verkeerde deur aangebeld? Was het een ander nummer? Is het wel de juiste straat? Een onbevredigende en oneindige deurbelwachttijd is het toppunt van onzekerheid in het leven. Deurbelverdriet. Je wilt dat het stopt. Dat je weet wat de reden is en je wil alles doen om aan deze onzekerheid een einde te maken. Als het om iemand gaat die je niet goed kent, dan valt het nog mee, maar stel dat het om het huis van je geliefde gaat. Smoorverliefd sta je daar, vol verwachting je geliefde weer te zien en dan gebeurt er niets. Vreselijk. Niet aan denken. Het is een nachtmerrie. Je zou net zo goed opeens in die droom kunnen ontdekken dat je geen broek aan hebt bij die belangrijke date. Mijn god, ik hoor voetsappen in de gang en ik heb geen broek aan! Wat doe ik nu? Snel wegrennen. Dat red ik niet meer. Ik kan me nergens meer verstoppen. Pff. Wakker worden. Deurbelwachttijdnachtmerrie. Ik weet nog die keer dat ik bij mijn vriendin voor de deur stond en wel de deur gewoon open ging en ik ook gewoon een broek aan had. Dat het juist geweldig was. Dat moment dat de deur open gaat en de ander begint te stralen bij het zien van mijn gezicht. Dat is echt geweldig! Dat zou je altijd wel willen. Dat iedereen begint te stralen als ze de deur voor je open doen. Wat zou het leven mooi zijn. Dan zou iedereen voortdurend voor de deur staan om aan te bellen, om te kunnen genieten van de deurbelwachttijd, rustig wachtend tot het moment van opening. Deurbelsmachttijd. Wat er ook gebeurt, de deurbelwachttijd is een moment vol verwachting dat een eigen woord verdient. Bij deze.


Tot zover het woord deurbelwachttijd. Dank voor het luisteren en tot de volgende keer.